තුන් කොන් ආදරේ ලිප් ගල් තුන සේමා ......

එලියට බහින්නට නොහිතෙන තරම් පරිසරය සීතලයි . ශිතාධික රටවලින් ආ මිනිසුන්ට සහ මේ පළාතේ වැසියන්ට නම් එතරම් ගණනක් නැතුවා වගෙයි . කට්ට සීතලේ පාපන්දු සෙල්ලම් කරන තරුණයින් රාත්‍රී 10 11 වෙනකම් සෙල්ලම් කරනවා .

මේ මිනිස්සු කාලගුණ වෙනස්කම් ගැන බොහොම සැලකිලිමත් . ජනේලෙන් බලල මට කියන්න පුළුවන් කොච්චර සීතලද කියල කාලගුණ අනාවැකි නොබලාම . ඒ ඔවුන් අඳින ඇඳුම් දිහා බලල . යන්ට්ගම් සිතල වෙද්දීම හොඳට ඔතාගෙන එලියට බහින්නේ . එකක් ගමන බිමන මෝටර් සයිකලයෙන් නිසා සිතල සුළඟින් ආරක්ෂා වෙන්න ඕන විශේෂයෙන්ම . අනික් අතට නිදහස් බෙහෙත් හේත් නැති නිසා ලෙඩ නොවී ඉන්න එකත් සැහෙන්න වැදගත් සාක්කුවට .


ඒවායින් වැඩක් නැහැ ඉතින්. අත්‍යාවශ්‍යම දෙයකට මරන්න යනවා වගේ යන්තමට එලියට බහින උග්‍ර නිවර්තන වාසි සත්ව ඝනයට අයත් මම සතුව සැහෙන වෙලාව තියෙද්දිත් බ්ලොග් එක නොලියන්නේ මොකද කියල මන්ම කල්පනා කළා . ඔන්න ලියන්න ගන්නවා . වෙන බ්ලොග් දෙක තුනක් කියවනවා . ලියන එක අමතකයි . ආයේ අට නවය වෙද්දී ගෙදර වැඩ ඉවර නම් කෙල්ලොත් එක්ක බ්ලැන්කට් එක අස්සට රිංගා ගැනීම තමයි පරම පැතුම .


ළමයි නිදි කරන්න කියල ගියාට ආයේ මන් නම් උදේ වෙනකම් ඇඳෙන් බහිනවා බොරු . ඉතින් කවුද බ්ලොග් එක ලියන්නේ .

නිදහසට කාරණා මදැයි . අද නම් ස්ථිර චේතනාවෙන් ඉඳගත්තේ මොනව හරි කොටලා මිසක් නැගිටින්නේ නැහැ මෙතනින් කියල .

ගිය අවුරුද්දේ ලියපු ''කාප් මසෙකු පිට නැගී දෙවියන් දෙව් ලොව යති '' ලිපිය මතකද මන්දා . මට නම් මතකයි ..මම නේ ලිවේ .

එතන කියපු ලිප ළඟ දෙවියා ගැන කතන්දරේ අද උදේ සඟරාවක තිබිලා කියවන්න ලැබුණ . මෙන්න ඉතින් ඒ කතාව .

කියන විදිහට එක දෙවි කෙනෙක් නෙමේ තුන් දෙනෙක්ම ඉන්නවලු .

මේ දෙවි වරු අවුරුද්ද පුරාම ගෙදර උන්දලාගේ ගති පැවතුම් ගැන බලා ඉඳල හෙට අනිද්දා උදාවෙන මේගොල්ලන්ගේ අවුරුදු කාලෙට කාප් මාලුවෙක්ගේ පිටේ නැගල දෙව්ලොව ගිහින් දෙව් රජතුමාට සම්පුර්ණ වාර්තාව දෙනවලු .

ඔන්න එකමත්  එක කාලෙක ..[ඔව් මෙහෙත් තියෙන අටෝ රාශියක් ජනකතා පටන් ගන්නේ එහෙමයි .]

හිටියාලු ඉතාම දුප්පත් තරුණ යුවලක් . අනුන්ගේ ගෙවල්වල මෙහෙවර කරලා දුක සේ කන්න වේලක් සොයා ගත්ත මේ දෙන්නා හරිම සමගියෙන් සතුටින් ජිවත් වුනාලු . කොටින්ම රත් කරගත්තු දේ කන්නවත් කල්පනාව නැහැලු ආදර ගී කියමින් ඉන්නකොට .

මෙතරම් ආදරෙන් ඉඳිද්දී එක කාලයක මහා නියගයක් ඇවිත් වතු පිටි පාලු වෙලා ප්‍රදේශයම අහේනියට පත් වුනාලු . මේ දෙන්නට වැඩක් පොලක් සොයා ගැනීම අසීරු වුනා .

සැමියා කල්පනා කළා වෙන පළාතකට ගොසින් රැකියාවක් සොයා ගන්න . බිරිඳ තමා සමග ආවොත් දුක් විඳින්න වේය කියල තමන් තනියම යන්න තීරණය කළා . බිරිඳ මේ ගැන අකමැති වුනත් සැමියා තදින්ම කියා සිටි නිසා නතර වෙන්න සිදු වුනා .

සැමියා බිරිඳට කිවේ වසර තුනකින් තමා ආපසු නාවොත් මියගොස් ඇති බව සිතා වෙන විවාහයක් කරගන්න ලෙස

ටික දිනකින් කාන්තාවට  පොහොසත් නිවසක රැකියාවක් ලැබෙනවා . කෙමෙන් කෙමෙන් දුර්භික්ෂ තත්වය ප්‍රදේශ වාසීන්ට අමතක වෙනවා . දැන් සියල්ල සාමාන්‍යයි .

අසරණ කාන්තාව මග බලා ඉඳ වසර තුනක් ගෙවෙනවා . මේ අතර නිවෙස් හිමියාගේ බිරිඳ මිය යනවා . ඔහු අර කාන්තාව සරණ පාවා ගන්න කැමති වෙනවා .
නමුත් ඇය තව වසර තුනක කාලයක් බලා ඉන්නට අවශ්‍ය බව කියනව .

තව වසර තුනක් ගත වෙනවා . සැමියා පැමිණෙන්නේ නැහැ . දැන් නම් ඔහු මියගොස් දැයි ඈට සිතෙනවා .

නමුත් වසරක් වැළපීමට ඕනා බව කියා නිවෙස් හිමියාගෙන් කල් ඉලා ගන්නවා . තව වසරක් ..[දැන් වසර හතක්ම ගෙවී ගොස් ] බලා සිට අපමණ වේදනාවෙන් ඈ නව හිමි සරණ යනවා .

අවාසනාවක මහත. ..විවාහයෙන් ටික දිනකට පසු ඔහු ගමට එනවා .

කාන්තාව බොහෝ පසු තැවෙන්නේ තව ටික දිනක් ඉවසුවේ නැති බවට තමන්ටම චෝදනා කරමින්..

නමුත් පැරණි සැමියා නව යුවලට ආශිර්වාද කරනවා . නමුත් යන එන මන් නැති ඔහු පසු දින එල්ලී මිය යනවා .
මේ අසන කාන්තාව දියේ ගිලි මිය යනවා . දෙවෙනි සැමියාද ශෝකය නිසා දිවි තොර කරගන්නවා .

තිදෙනා ම දෙව් රජු හමුවට යැවෙනවා .

දිවි නසා ගැනීමට හේතු විමසීමේදී මොවුන්ගේ එකිනෙකාට තිබු ආදරය ගැන පැහැදිලා දෙව් රජතුමා ඔවුන්ට විශේෂ වරයක්  දෙනවා .

ඒ තමයි ලිප් ගල් තුනක් බවට පත් කිරීම . දර දැවෙන විට ඒ රස්නයෙන් ඔවුන්ගේ ආදරය උණුසුම් වෙන බවත් සැමදාම තිදෙනාට  එකට සිටීමට හැකි වෙන බවත් ඔහු සිතනවා .

මෙයට අමතරව මුළුතැන් ගෙයි දේව තනතුරද ඔවුනට පිරිනැමෙනවා .

මොවුන් තමයි කාප් මාළුවන් පිට නැගී අවුරුද්දට දෙව්ලොව යන්නේ . නැවත එන්නේ දෙවියන්ගේ ආශිර්වාදයත් සමග .



ලිප නිවාඩු යන අපේ අවුරුදු සිරිත් සමග මේ සිරිත් කොපමණ ගැලපේද .

 යලිත් කියන්නට වෙන්නේ ලෝකයේ මිනිසුන් සිතන පතන දේවල් සමපාත වෙන අපුරුව නිතරම මසිත චමත්කාරයට පත් කරන බවයි .